۲۱ خرداد ۱۳۸۷

خداحافظ قهرمان

خداحافظ قهرمان
به شوخی میگفت برای یه قهرمان صعود از این یخچال لازمه!


تازه از یخچال در اومده بودیم و در هوایی برفی و سرد منتظر بقیه بچه ها بودیم

حاج ابرام یخ درب قمقمه رو شکست

5 ساعتی می شد آبی نخورده بودیم

از بیست نفری که با هم شروع به صعود کرده بودیم حدودا نصفشون برگشته بودن

این دومین بار بود تو یک ماه که از یخچال شمالی بالا می رفتیم

اون روز وسطهای یخچال بودیم که فریدون از تو کارگاه در رفت

حمایتش یه کلنگ بود و اون داشت با پیچ کارگاه میزد

حدود 80 متر پائین رفت و کم مونده بود کارگاه پائینشون رو هم بکنه

همه جفت کرده بودیم

به حاج ابرام گفتم وایسا همون جا!

بذار یه پیچ دیگه هم بزنم اگه در رفتی کارگاه رو نکنی!

گلوم خشک شده بود

نمی دونم از ترس بود یا هیجان!

بالای یخچال اکثر بچه ها جمع بودن و منتظر بقیه


جلال با بهنام, محمد با کامبیز, ابوالفتح با مهدی, رامین با حسین و ...

عباس با فرشاد هم قبل از رسیدن بقیه رفته بودن سمت حسینیه

حاج ابرام می خوند و مثل بکسرها رقص پا می کرد

می گفت دو تا دو تا روبرو هم وایسید و به هم مشت بزنید تا گرم بشید

اون روز عصر از گرده شمالی برگشتیم

شب تو چادر حاج ابرام پرستاریمون رو می کرد

پای سید حسین رو سرما زده بود, منم تا صبح سرفه می کردم

از بسکی یخ خورده بودم اون بالا

اونشب تا صبح صحبت کردیم

ابرام می گفت توفان لعنتی باعث شد تا گاشربروم رو صعود نکنیم

می گفت اگه فکر اورسته نبود عمرا بر نمی گشتم

بعد می رفت تو مارک و دلار

بهش می گفتن سلطان مارک!

لعنت به هر چی قطع نامه است!

می گفت ژاپنی ها که برگشتن به فریدون و بهمن گفتم هوا پسه ولی تا جایی که می شه ادامه می دیم!

اما نشد, نشد و اونا برگشتن!

این شاید برای حاج ابرام آخرین رشته ای بود که توش به اوج رسیده بود

قهرمانی بکس و دومی ماراتن و رفتن تا 7600 گاشربروم


آخرین ماراتنش رو هم رو دماوند رفته بود

اما می گفت غافلگیرم کردن اون جوونها

راستی که چه جونی داشت حاج ابرام

اون روز صبح تو غربی دماوند هم قرار داشتند همه برگردن, اما صبح ابراهیم گفته بود: "آقا من می رم بالا هر کی می خواد برگرده!" و همون شد داستان دست و پاهای یخ زده و اولین صعود یال چال چال

بچه ها می دونستند حاج ابرام اگه یک سال هم کوه نیاد, موقع پرچم کوبی توچال خودش رو می رسونه

برای دیدن هم تیمی های اون سال؟ به عشق توچال؟ یا ...

اما انگار این آخریشه! آخرین خط الراس! آخرین 4000 متری! آخرین توچال! و آخرین دور تو شیرودی!


خداحافظ سالن بکس!
خدا حافظ زمین چمن!
خدا حافظ حاج ابرام!

۱ نظر:

ناشناس گفت...

روحش شاد .