۶ اسفند ۱۳۸۷

بستن طناب در مسيرهاي يخچالي و تركيبي

بستن طناب در مسيرهاي يخچالي و تركيبي

بايد به ياد داشته باشيم كه حركت در يك مسير صخره اي كمي دشوار و گاهي پوشيده از برف كه فقط در موارد نادري لازم به ايجاد نقاط حمايتي و تكيه گاه و يا كارگاه هاي واقعي دارد خطرات بسياري داشته كه در نگاه اول ديده نمي شود.

مانور حمايتي در اين نوع زمينها مراقبت و دقت بسياري را در تمرينها و كار با طناب نياز دارد. نفر اول طناب (راهنما) بايد پيوسته به پيشرفت و حركت ديگر افراد توجه و مشكلاتي كه ممكن است در مسير بوجود آيد را پيش بيني كند و در لحظه لازم، مناسب ترين تكنيك را به كار برد.

در نتيجه يك راهنما بايد بهترين هماهنگي را در حمايت و پيشروي داشته باشد.

بستن طناب براي دو نفر

در مسيرهاي تركيبي و مسيرهاي غير صخره اي كمي دشوار

§ راهنما و همنوردش خود را به دو انتهاي طناب مي بندند. راهنما يك حلقه طناب به دور بالا تنه خود ايجاد كرده تا مقداري طناب كافي به همنوردش براي توقف يا براي عبور از گذرگاه هاي مشكل واگذار كند بدون آنكه طناب را بلندتر كند.

§ براي عبور از مسيري كه داراي شكاف مي شود، همان اصولي را كه براي عبور از يخ به كار مي برديم رعايت مي كنيم (ذخيره طناب حدود 2 متر براي هر كدام از اعضاء گروه و وسايل مورد نياز براي عمليات نجات)

§ در مسيرهاي صخره اي دشوار. مثلا”در مسيرهاي صخره اي لزوما” احتياج به كار گذاشتن كارگاه يا حمايتهاي مياني بسيار دقيق از جانب راهنما را دارد.

§ با يك طناب دوبل يا يك طناب جفت، راهنما مي تواند در وسط و كارآموز در انتهاي آن قرار گيرند. يكي از گره ها روي صندلي بايد غير قابل باز شدن باشد (گره هشت + گره ضامن) و گره ديگر با توجه به دستور راهنما مي تواند به راحتي باز شود (گره صندلي + گره ضامن)



بستن طناب براي سه نفر
در مسيرهاي كمي دشوار، آميخته و همچنين مسيرهاي ساده

بستن طناب يكي پس از ديگري (يكنفر سر طناب و نفرات دوم و سوم با فاصله از هم در انتهاي طناب)
روي همان طناب با امكان بستن طناب به حالت حفظ نيرو يا تعادل براي نفر وسط

بستن طناب به روش فلش (نفرات دوم و سوم همزمان و هر يك با طنابي جدا گانه صعود ميكنند، حمايت با ابزارهاي مخصوص نظير ريورسو صورت ميگيرد)
يك دنباله طناب كه كمي از بقيه دنباله ها بلندتر است براي شخص آخر در نظر گرفته شود.


ملاحظات
1) به همان طريقي كه براي دو نفر گفته شد، مسئول طناب مقداري طناب اضافي كه به دور بالا تنه خود بسته شده است نگاه مي دارد تا به او اجازه دهد كه در موقعيت هاي خاصي طناب را بلندتر كند.

2) راهنما يا نفر اول در مواقع فرود، براي روبرو شدن با مشكلات، جلو يا پشت همراهانش قرار مي گيرد تا بتواند به بهترين شكل از آنها حمايت كند.

در مسيرهايي با موانع دشوار
مثلا” مسيرهاي يخي، برفي و صخره اي بعضي مواقع احتياج به حمايتهاي خيلي پيچيده اي در مقايسه با مسيرهاي ساده پيدا مي كند (در بعضي مواقع برقراري كارگاه براي حمايت در گذر از موانعي كه خطر سقوط در آنها وجود دارد مانند ري ما، ديوار يخي، ديواره يا گذرگاه هاي صخره اي دشوار)

§ مي توان حركت به حالت فلش را نيز توصيه كرد. به آن صورت كه دو كارآموز به دو سر انتهائي طناب بسته شده و راهنما يك گره بر روي طناب درست كرده و همچنين حلقه ذخيره طناب را به دور بالا تنه مي بندد و براي نفر آخر طناب يك سر طناب آزاد كه از بقيه بلندتر باشد در نظر بگيرد.

در مسيرهاي دشوار، پيچيده، يخي و صخره اي:
§ پيشروي همزمان اين امكان را مي دهد تا راهنما بتواند افراد گروه را در هنگام رها شدن، سقوط و لغزش حمايت كند.

§ در حالت بستن طناب به صورت فلش پيشنهاد مي گردد كه از يك سر آزاد طناب كه كمي بلندتر مي باشد استفاده گردد.


بستن طناب براي بيش از سه نفر
در مسيرهاي ساده:

§ بستن طناب به افراد، يكي پس از ديگري در روي طناب به طوري كه براي اشخاص مياني حالت حفظ نيرو و تعادل به وجود آيد.

§ فاصله بين اعضاي گروه مستقر در يك طناب بايد اجازه عبور از مسافتهاي كوتاه را به كوهنورد بدهد.

در مسيرهاي دشوار، تركيبي، يخي يا صخره اي

تكنيك استفاده شده در اينجا از روش فلش (حمايت همزمان دو نفر) اقتباس شده است.

§ راهنما دو شخص را در حالت فلش حمايت مي كند.
§ در كارگاه، يكي از دو نفر، راهنما را حمايت كرده يا حداقل توجه به درست قرار گرفتن كوهنوردان در طول يك طناب مي كند. شخص ديگر از نفر چهارم حمايت مي كند.

§ اين صلاحيت راهنما گروه را مي رساند كه افراد را در جاهاي مناسب گذاشته و اين انتخاب بر اساس قابليت ها و توانائي هاي افراد و سختي مسير انجام مي پذيرد.

§ در اين حالت پيشروي راهنما و ساير افراد همزمان صورت مي گيرد و حالتي را ايجاد مي كند كه افراد بتواند براي حمايت كردن به هم اعتماد كنند.

هیچ نظری موجود نیست: