۲۹ تیر ۱۳۸۸

از مبارزه تا ورزش


از مبارزه تا ورزش
چگونه می توان يک مجاهد پرسابقه افغان را به يک راهنمای راه های کوهستانی تبديل کرد؟ اين يکی از اهداف يک سازمان ايتاليايی است که در ارتفاعات شمال کابل يک دوره آموزشی ترتيب داده است.
فرمانده رحيم خان، يکی از جنگويان سابق مجاهدين افغان که در اوايل سال جاری اسلحه اش را تحويل داده است، می گويد که او در جريان جنگ با نيروهای شوروی سابق در مناطق کوهستانی تجربيات زيادی به دست آورده است و اکنون می تواند از اين تجربيات برای مقاصد صلح آميز استفاده کند.

هندوکش

برای قرنها رشته کوه های هندوکش در افغانستان، عمدتا وسيله ای برای دور نگاه داشتن متجاوزين روسی و انگليسی بود.

ولی اکنون اين اميدواری بوجود آمده است که اين کوههارا بتوان به صورت محلی برای جلب کوهنوردان و ساير جهانگردان خارجی درآورد.

البته تا تحقق اين اميدواری راه درازی بايد پيموده شود. هنوز نگرانی های جدی امنيتی در افغانستان ديده می شود و آمريکا و بسياری از کشورهای ديگر از شهروندان خود می خواهند که به افغانستان سفر نکنند.

ولی ترديدی نيست که امکانات بالقوه برای جلب توريست بخصوص برای کوهنوردان، درافغانستان وجود دارد. اين کشور دارای قله های مرتفعی است که بسياری از آنها هنوز تسخير نشده است.

به همين دليل است که سازمان ايتاليايی موسوم به "پهنه کوه" آموزش راهنمايان راه های کوهستانی، را آغاز کرده است.

در حال حاضر ۲۲ راهنمای کوهنوردان ازجمله دو زن، در حال آموزش ديدن در دوره مخصوص اين برنامه هستند.

۹ نفر از اين فن آموزان، از مجاهدين سابق هستند که يک برنامه سراسری سازمان ملل متحد که مسئول منحل کردن گروهای شبه نظامی در افغانستان است (دی دی آر)، آنها را انتخاب کرده است.

اين طرح همچنين از کمک بنياد آقاخان و آژانس آمريکا برای توسعه بين المللی برخوردار است.

کعبه کوه نوردان

شرکت کنندگان در اين دوره آموزشی قبل از اين که راهی کوههای دره پنج شير در شمال کابل شوند، در کلاس (صنف) های امور بهداشتی و امنيتی شرکت کردند.


شايد بتوان گفت که دوره تازه ای از کوهنوردی در افغانستان در شرف آغاز است
صنف هايی هم برای دادن اطلاعاتی درباره وضعيت جغرافيايی و نيز انواع گياهان و حيوانات منطقه و حفاظت از محيط زيست تشکيل شده بود.

حدود سی سال قبل در حالی که کوهنوردان در جستجوی قله های تسخير نشده و جديد بودند، افغانستان به صورت يک کعبه جديد برای کوهنوردان در می آمد، ولی جنگ به اين روند پايان داد.

پرفسور کارلو پينه لی، که بر اين برنامه نظارت دارد و خود در دهه ۱۹۶۰ به کوههای هندوکش صعود کرده است، می گويد که هدف اين است که دوباره کوهپيمايان به اين منطقه جلب شوند.

پرفسور پينه لی تلاش های خود را دو سال قبل شروع کرد و ترتيب بالا رفتن گروهی از کوهنوردان از کوه نوشاخ را داد که با ارتفاع حدود ۷۵۰۰ متر مرتفع ترين کوه افغانستان است.

مهارت های اساسی

کسانی که در حال آموزش ديدن در اين دوره هستند تا ارتفاع ۵۰۰۰ متری بالا رفته اند.

خلع سلاح

۹ نفر از اين فن آموزان، از مجاهدين سابق هستند که يک برنامه سراسری سازمان ملل متحد که مسئول منحل کردن گروهای شبه نظامی در افغانستان است (دی دی آر)، آنها را انتخاب کرده است


به آنان تکنيک های اساسی برای عبور از مناطق پوشيده از برف و يخچال های طبيعی و پايين آمدن از صخره با استفاده از طناب آموزش داده شده است.

روحينا که از شاگردان زن است می گويد :" من سه سال قبل حتی نمی توانستم از خانه ام بيرون بيايم اما حالا می توانم از کوه بالا بروم".

تمام ۲۲ شاگرد، دوره لازم را ديده اند ولی تنها مهارت های اساسی و اوليه به آنها تعليم داده شده است.

در مقايسه، راهنمايان کوه های آلپ (در اروپا) قبل از گرفتن جواز بايد يک دوره چندين ساله را ديده باشند.

ولی بخصوص برای رحيم خان و ساير همقطاران مجاهد سابقش، با وجود آشنايی به مناطق کوهستانی، طی کردن اين دوره انتقالی دشوار است.

هيچ يک از آنان با زبان انگليسی آشنايی ندارند در حالی که برای راهنمايی توريستهای خارجی دانستن اين زبان ضروی است.

آقای پينه لی اين مشکل را قبول دارد ولی می گويد که اين گام اول است و اظهار اميدواری می کند که به تدريج اين مشکلات حل شود.

البته او به اين حقيقت واقف است که مدتی طول خواهد کشيد که انبوه کوهنوردان به سوی افغانستان سرازير شود.

آقای پينه لی در نظر دارد سال آينده در معبر واخان بدخشان، که مرتفع ترين کوه های افغانستان در آنجا واقع است يک دوره پيشرفته راهنمايی کوهنوردان را ترتيب دهد.

شايد بتوان گفت که دوره تازه ای از کوهنوردی در افغانستان در شرف آغاز است.

منبع
http://www.bbc.co.uk

هیچ نظری موجود نیست: