۱۹ تیر ۱۳۸۶

بيماري حاد ارتفاع

بيماري حاد ارتفاع
محبوبيت صعود به قلل مرتفع در فصل تعطيلات افزايش ميابد. ديدن آموزشهاي لازم از عواملي است كه موجب كاهش صدمات ناشي از بيماري ارتفاع مي گردددر كل توقف بيش از 12 ساعت در ارتفاع بالاتراز دو هزار و پانصد متر از عواملي است كه موجب بيماري ارتفاع مي گردد، ضمن آنكه صعود سريع نيز مي تواند موجبات تشديد اين بيماري شود. اين امر در تمامي گروههاي سني و بويژه كودكان رخ مي دهد. در ارتفاع بالاي سه هزار متر تاثيرات ارتفاع بر بدن موجودات زنده عميقتر است و نياز است تا با دقت بيشتري به ارتفاع كمپ هايمان بيافزائيم. بدين منظور توصيه مي شود پس از هر روز فعاليت كمپها را بيش از 300 متر ارتقاء ندهيماما نشانه هاي بيماري ارتفاع كه عموما حادث مي شوند عبارتند ازسر درد، سرگيجه، حالت تهوع، كاهش اشتها و بي خوابيدر صورتيكه حال فرد بيماري همراه با سرگيجه و بهم خوردگي تعادل و تنگي نفس بود، بلافاصله بايد اقدام به پائين آوردن وي نمائيم. هر گونه كوتاهي در اين امر حوادث جبران ناپذيري را به همراه دارد
هم هوايي
در ارتفاع بالاي 3000 متر براي هر شبماني كمپ خود را مابين 300 تا ششصد متر بالاتر برپا نمائيد
در ارتفاع بالاي 3000 متر پس از هر 1000 متر ارتفاع گرفتن، ملزم به يك روز استراحت در كمپ مي باشيد
هم هوايي افراد مختلف با يكديگر متفاوت مي باشد
تا حد امكان از رفتن با خودرو يا پرواز مستقيم به ارتفاع بيش از سه هزار متر اجتناب نمائيد. در غير اينصورت در 24 ساعت ابتدايي از فعاليت زياد و ارتفاع گرفتن خودداري نمائيد. اين امر موجب سازگاري بهتر شما با ارتفاع مي شود
حتي اگر علائم بيماري در شما ظاهر نشد باز هم بهتر است صعود خود را به تاخير بي اندازيد
در صورت مشاهده آثار بيماري، پيش از وخيم شدن حال افراد بهتر است از ارتفاع خود بكاهيد و پس از بهبود حالتان مجددا صعود كنيد
افراد داراي فشار خون بهتر است پيش از افزايش ارتفاع حتما با پزشك خود مشورت نمايند
همواره به اين شعار پايبند باشيد

صعود به بالاترين ارتفاع، شبماني در پائينترين ارتفاع ممكن

منبع

۱ نظر:

ناشناس گفت...

az matalet amuzandatun hamisheh estefadeh mikonim , mamnoon.. eco_climbing@yahoo.com