رومانو بنت

رومانو بنت

رومانو بنت در سال 1962 در تارويسيو كه از توابع آلپ ايتاليا است ديده به جهان گشود. وي تاكنون به 10 قله 8000 متر پاي نهاده. بنت در سال 1989 با نيوس مروي كوه نورد زن ايتاليايي ازدواج و از آن هنگام تمامي صعودهايشان را به اتفاق انجام داده اند. نيوس مروي كوه نورد زن ايتاليايي نيز در 17 سپتامبر 1961 در شهر برگامو ديده به جهان گشود

بنت پيش از صعود سال 2006 به كي دو به همراه همسرش سه بار بر روي اين كوه تلاش نموده بود. وي صعودهاي بيشماري را بر روي كوههاي فني آلپ صورت داده و مسيرهاي زيادي را نيز در اين منطقه گشايش نموده، از تلاشهاي جالب او همچنين مي توان به صعود مسير جديد بر روي باگراتي دو 6450 متر در منطقه هيماليايي گاروال اشاره نمود.

نيوس و بنت تاكنون موفق به صعود قلل نانگاپاربات، چوآيو، گاشربروم يك، گاشربروم دو، برودپيك، لوتسه، دائولاگيري، كي دو، اورست و شيشاپانگماي مركزي گرديده اند. وي عموما صعودهاي خود را به سبك آلپي و بدون كمك كپسول اكسيژن مصنوعي و باربر ارتفاع صورت داده اند. اين زوج كوه نورد عموما در صعودهاي خود تنها و يا با هم طنابشان لوكا ورچي به قلل مختلف سفر نموده اند، ضمن آنكه در برخي صعودها نيز تعدادي از دوستانشان در يك گروه كوچك ايشان را همراهي مي كردند. نبود حاميان مالي بزرگ از ديگر عوامل صعود سبك اين گروه به شمار مي آيند. آنها صعودهاي خود را با تلاش ناموفق بر روي كي دو آغاز كردند و بعد نانگاپاربات را صعود نمودند. آنها چوآيو و شيشاپانگما را 10 ماه بعد از نانگاپاربات صعود كردند. در سال 1996 همزمان با فاجعه كشته شدن اعضاي تيمهاي راب هال و اسكات فيشر در اورست اين زوج ايتاليايي در جبهه شمالي و از مسير مالوري بر روي كوه تلاش ناموفقي داشتند و در سال 2000 تلاش ناموفق ديگري را براي صعود مسير جديد بر روي جبهه شمالي گاشربروم دو صورت دادند. اما در سال 2003 آنها توانستند هر سه قله گاشربروم يك و دو و برودپيك را در كمتر 20 روز صعود نمايند. تبحر در سنگ نوردي و يخ نوردي و تجربيات ايشان به عنوان راهنماي كوه نوردان در آلپ ايتاليا نيز از عوامل موفقيت اين زوج كوه نورد به شمار مي آيد.

اين زوج كوه نورد در ميان دوستانشان به راستگويي و درست كرداري مشهورند، آنها دو بار اقدام به صعود دائولاگيري نمودند زيرا صعود نخستشان از سوي عده اي با ترديد همراه شده بود. ايشان در صعود دوم خود براي زدودن هر گونه شبهه اي تمامي طول مسير خط الراس كوه را پيمودند. همچنين در صعود ايشان به شيشاپانگما گرچه سايرين مدعي به صعود آنها به قله اصلي بودند اما خودشان عنوان نمودند به دليل هواي خراب و مه نمي توانستند تشخيص دهند قله اي كه بر روي آن ايستاده اند قله اصلي است يا نه.

صعودهاي نيوس مروي و رومانو بنت

1994 كي دو ناموفق

1995 باگراتي دو 6450 مترمسير جديد

1996 اورست ناموفق

1998 نانگاپاربات صعود قله

1999 شيشاپانگما قله مركزي

1999 چوآيو

2000 گاشربروم دو جبهه شمالي تلاش ناموفق براي مسير جديد

2001 قله ماژنو 7120 متر

2003 گاشربروم يك، 19 جولاي

2003 گاشربروم دو، 26 جولاي

2003 برودپيك، 8 آگوست