۳ مهر ۱۳۸۶

جرزی کاکوسکا





جرزی کاکوسکا Jerzy Kukuczka
جرزی (یورک) کاکوسکا در سال 1948 در شهر کاتویچ لهستان چشم به جهان گشود. کاکوشکا در سال1986 صعود به تمامی 8000 متریها را پس از تنها 8 سال تلاش به پایان رساند (این امر برای مسنر 16 سال به طول انجامید). بسیاری او را برجسته ترین کوهنورد تمامی اعصار در هیمالیا می شناسند.
کاکوسکا اغلب صعودهایش را از مسیر جدید یا در زمستان صورت داد. در واقع او با گشایش 9 مسیر بر روی 8000 متریها، 5 صعود آلپی بر روی این قلل و در نهایت 4 صعود زمستانی این لقب را از آن خود نموده.
اما چیزی که کاکوسکا را برجسته تر از همنوردان غربیش نموده نه تنها کیفیت صعودهای وی بلکه شرایط سخت راهیابی وی به هیمالیا بود. بی شک وقتی بدانیم او یک معدنچی فقیر در کشوری تحت حاکمیت کمونیستها بود و هزینه اغلب صعودهایش را از راه پاک کردن دودکش کارخانه ها کسب می کرد بیشتر او را تحسین می نمائیم. تمامی تجهیزات کوهنوردی کاکوسکا، لوازمی بودند مستامل و کهنه، لوازمی اغلب دست دوم و البته ناکافی برای آن شرایط سخت - در نهایت نیز او با طنابی دست دوم که در نپال از تیمی کره ای خریده بود کشته شد
او بسیار دیر هم هوا می شد، اما عموما آنرا با توانمندی و صبر و متانت و استقامتی در خور تحسین جبران می کرد.
لوتسه کوه ویژه کاکوسکا بود. صعود از مسیر غربی، نخستین صعود 8000 متری کاکوسکا بود و او با صعود مسیرعادی این کوه در 4 اکتبر 1979همچون آذرخشی در هیمالیا سر برآورد، آندری زوک، آندری هنریخ و ژانوس سورک در این صعود وی را همراهی می کردند. اما لوتسه در نهایت هم محل غروب این ستاره دوست داشتنی هیمالیا بود. در واقع لوتسه کوه ویژه کاکوسکا بود و پیکر او برای همیشه در این کوه آرمید.
کاکوسکا تنها یکبار آنهم به اجبار سرپرست و همنوردانش از اکسیژن مصنوعی بهره برد. در 19 می 1980 زمانیکه او به همراه آندری زوک از مسیر جدید برج جنوبی اورست را صعود نمود، آندو مجبور شدند تا قله جنوبی که کپسول اکسیژنشان به اتمام رسید از آن استفاده کنند. اما آنها با جسارتی قابل تحسین مسیر را ادامه دادند و در نهایت بدون کپسول بر فراز اورست ایستادند.
یک سال بعد او ماکالو را از مسیر شمال غربی به تنهایی صعود کرد. کاکوسکا بخش انتهایی مسیر را از راهی نو بر روی یال غربی صعود کرد.
در تابستان 82 وی به همراه ویتک کورتیکا برای صعود مسیری جدید به کی2 رفت. آنها جهت هم هوایی از مسیر عادی بردپیک (تیغه غربی) بالا رفتند و مجددا به کی2 بازگشتند. بعدها معلوم شد آن دو در هم هوایی خود توانسته بودند قله برودپیک را از راه نرمال صعود کنند. البته آن دو بر روی کی2 به توفیقی دست نیافتند. البته دو سال بعد یعنی تابستان 84 این دو مجددا به برودپیک بازگشتند و توانستند با تراورس هر سه قله برودپیک مسیری نو را بنام لهستان ثبت نمایند. این دو در تابستان 83 نیزتوانسته بودند با گشایش دو مسیر جدید بر روی گاشربروم I و II این قلل را نیز تسخیر نمایند.
زمستان هیمالیا
سال 85 برای یورک (کاکوسکا) سال ویژه ای بود. او دائولاگیری را به اتفاق آندری زوک در 21 ژانویه و پیش از اتمام زمستان نپال فتح نمود. او بلافاصله به چوآیو رفت و توانست این کوه را از مسیر جدید جنوب شرقی صعود نماید. بربکا، پاولکوفسکی و هنریخ سایر اعضای تیم بودند که موفق به صعود این مسیر شدند. آنها در15 فوریه بر فراز قله ایستادند. این نخستین مسیر جدید بر روی یک 8000 متری در زمستان به شمار می رفت.

در تابستان همان سال کاکوسکا به همراه هنریخ، لوبدزنسکی و کوهنورد جوان مکزیکی، کارلوس کارسولیو( وی بعدها به عنوان چهارمین و البته جوانترین فاتح 8000 متریها شناخته شد) برای نخستین بار از مسیر جنوب شرقی بر فراز نانگاپاربات ایستاد.
در 11 ژانویه 86 کاکوسکا، اینبار به همراه کریستوف ویلیچکی توانست کانچن چونگا سومین کوه دنیا را نیز فتح نماید. آنها از مسیر نرمال به این مهم دست یافتند.
در بهار این سال بار دیگر وی به کی2 بازگشت، اینبار پتروفسکی وی را همراهی می کرد. آنها از جبهه جنوبی مسیری را گشودند که هیچگاه کسی آنرا تکرار نکرد، حتی تلاشهای زیادی هم بر روی آن صورت نگرفت. آن دو در 7 جولای بر فراز قله ایستادند، اما در بازگشت از یال ابروزی متاسفانه پتروفسکی سقوط کرد و کشته شد. این پاداش تلخی بود بر یکی از برجسته ترین صعودهای کاکوسکا.
در همین سال وی ماناسلو را هم فتح کرد. بازهم صعودی در زمستان. در 10 نوامبر کاکوسکا و هازر نخستین صعود مسیر شمال شرقی این کوه را صورت دادند.
در سوم فوریه 87 وی مجددا به همراه هازر قله ای دیگر را فتح کرد. آناپورنا دهمین غول 8000 متری هم در مقابل وی سر فرود آورد.
او در 18 سپتامبر همین سال باز به همراه هازر بر فراز شیشاپانگما ایستاد، تا افسانه 8000 متریهای کاکوسکا بدین شکل خاتمه یابد.
متاسفانه در 24 اکتبر 1989 زمانیکه کاکوسکا قصد داشت تا بر سرسختترین دیواره دنیا در جبهه جنوبی لوتسه فائق آید بر اثر سقوط در ارتفاع 8200 متری و پاره شدن طنابش به اعماق دره سقوط کرد و جان سپرد.
منابع
K2climb.net
8000meters.com
jerberyd.com
تصاویر از
kilimanjaro.cc

۲ نظر:

ارومچی-کسری گفت...

واقعا کوکوشکا یک کوهنورد افسانه ای و توانمند بود که کمتر به چشم خواهد خورد.

اسداله نصیری گفت...

من چندین بار این بخشو با دقت خوندم اما نمیدونم چه حسیه که هر بار میام پای نت ته زهنم یه چیزی تحریکم می کنه که یه بار دیگه زندگی نامه ی کوشکارو بخونم.بعضی وقتا میگم شاید یه جورایی شیوه ی زندگیش به یه شکل دیگه شبیه زندگی من باشه...واقعا سختی هایی که کشیده تا به اهداف بلندش برسه قابل تقدیره...