ولادیسلاو تریزول Vladislav Terzyul
آرزوی آخر
تازه خوابم برده بود که احساس کردم بیش از حد گرمم شده.زیپ کیسه خواب رو باز کردم که نور خیره کننده زرد رنگ در داخل چادر چشمم رو زد.بارش برف بند اومده بود و هوا صاف شده بود. تصمیم گرفتم برای عکاسی از چادر خارج بشم.برف جلوی در را پاک کردم و بیرون آمدم. سر و صدای بهمنهای جبهه شمال شرقی "نوپتسه" آدم را حسابی هیجان زده میکرد.از اون سمت هم برغم فاصله زیاد می شد صدای بهمنهای "پوموری" را شنید. در جلوی پاهام ردپایی غیر عادی دیدم!، آخه اینجا یعنی کمپ 1 لوتسه میشد همه رغم دیوونه ای را دید، اما کسی که پابرهنه در کمپ گردش کنه واقعا نوبر بود!. با تعجب اونها رو تعقیب کردم. با دیدن قیافه حیرت زده من زد زیر خنده. میگفت: اگر پاهام سرمازده نبود همیشه پای برهنه کوهنوردی میکردم.
اسمش ولادیسلاو بود. یکی از سه اکراینیی بود که برای صعود لوتسه در اینجا حاضر بودند. میگفت ایرانیهای تیم "راکاپوشی" را بیاد میاورم.اون سال اکراینیها برای صعود نانگاپاربات به پاکستان آمده بودند.از آن تیم 7 نفره تنها ولادیسلاو و پزشک تیمشون قله رو صعود کرده بودند.میگفت: لوتسه یازدهمین 8000 متریش هستش (دائولاگیری، گاشربروم 1 و ماکالو باقی مانده بود).میگفت: همه 8000 متریهام رو بدون اکسیژن صعود کرده ام.اما دائما از ماکالو میپرسید. میگفت: اون رو گذاشتم برای آخر کار آخه کوه خطرناکیه!و ما براش مسیر ماکالو را تشریح میکردیم. ازش خجالت میکشیدم.آخه اونقدر آرام به حرفهام گوش میداد که انگار معلمش داره براش درس توضیح میده. هر جایی رو هم که نمی فهمید سوال میکرد، و من خجالت زده تکرار میکردم. در نهایت در جواب سوال یکی از بچه ها که ازش پرسید: بعد از آخرین 8000 متریت چکار میکنی گفت: دلم برای گردش و تفریح با خانواده ام تنگ شده!آخه تا حالا تمام وقتم صرف کوهنوردی می شد.ولی بعد از این میخوام دیگه به اونها برسم.
سال 82 شنیدم گاشربرومII را صعود کرده و پس از هم هوایی میره برای صعود از مسیر جدید به گاشربرومI.شنیدم اونجا برخورد سنگ باعث مرگ یکی از اعضای تیمشون و همینطور آسیب دست ولادیسلاو میشه.اما او پس از چند روز استراحت از مسیر عادی(که البته بخاطر خطراتش چندان هم عادی نیست)با تنها یک دست سالم سیزدهمین 8000 متری خودش را هم صعود میکنه
تازه خوابم برده بود که احساس کردم بیش از حد گرمم شده.زیپ کیسه خواب رو باز کردم که نور خیره کننده زرد رنگ در داخل چادر چشمم رو زد.بارش برف بند اومده بود و هوا صاف شده بود. تصمیم گرفتم برای عکاسی از چادر خارج بشم.برف جلوی در را پاک کردم و بیرون آمدم. سر و صدای بهمنهای جبهه شمال شرقی "نوپتسه" آدم را حسابی هیجان زده میکرد.از اون سمت هم برغم فاصله زیاد می شد صدای بهمنهای "پوموری" را شنید. در جلوی پاهام ردپایی غیر عادی دیدم!، آخه اینجا یعنی کمپ 1 لوتسه میشد همه رغم دیوونه ای را دید، اما کسی که پابرهنه در کمپ گردش کنه واقعا نوبر بود!. با تعجب اونها رو تعقیب کردم. با دیدن قیافه حیرت زده من زد زیر خنده. میگفت: اگر پاهام سرمازده نبود همیشه پای برهنه کوهنوردی میکردم.
اسمش ولادیسلاو بود. یکی از سه اکراینیی بود که برای صعود لوتسه در اینجا حاضر بودند. میگفت ایرانیهای تیم "راکاپوشی" را بیاد میاورم.اون سال اکراینیها برای صعود نانگاپاربات به پاکستان آمده بودند.از آن تیم 7 نفره تنها ولادیسلاو و پزشک تیمشون قله رو صعود کرده بودند.میگفت: لوتسه یازدهمین 8000 متریش هستش (دائولاگیری، گاشربروم 1 و ماکالو باقی مانده بود).میگفت: همه 8000 متریهام رو بدون اکسیژن صعود کرده ام.اما دائما از ماکالو میپرسید. میگفت: اون رو گذاشتم برای آخر کار آخه کوه خطرناکیه!و ما براش مسیر ماکالو را تشریح میکردیم. ازش خجالت میکشیدم.آخه اونقدر آرام به حرفهام گوش میداد که انگار معلمش داره براش درس توضیح میده. هر جایی رو هم که نمی فهمید سوال میکرد، و من خجالت زده تکرار میکردم. در نهایت در جواب سوال یکی از بچه ها که ازش پرسید: بعد از آخرین 8000 متریت چکار میکنی گفت: دلم برای گردش و تفریح با خانواده ام تنگ شده!آخه تا حالا تمام وقتم صرف کوهنوردی می شد.ولی بعد از این میخوام دیگه به اونها برسم.
سال 82 شنیدم گاشربرومII را صعود کرده و پس از هم هوایی میره برای صعود از مسیر جدید به گاشربرومI.شنیدم اونجا برخورد سنگ باعث مرگ یکی از اعضای تیمشون و همینطور آسیب دست ولادیسلاو میشه.اما او پس از چند روز استراحت از مسیر عادی(که البته بخاطر خطراتش چندان هم عادی نیست)با تنها یک دست سالم سیزدهمین 8000 متری خودش را هم صعود میکنه
اما در بهار امسال خبری ناگوار بر روی سایتها مخابره شد."دو کوهنورد در روز صعود به قله ماکالو ناپدید شدند"!
متن خبر حاکی از تلاش "ولادیسلاو ترزیول Vladislav Terzyul" کوهنورد صاحب نام اکراینی و "جی سیگر Jay Sieger " کوهنورد آمریکایی بود. انها در روز 18 می برای صعود قله ماکالو بالا رفتند ولی دیگر خبری از آنها به کمپهای پائینتر نرسید.دو روز بعد دو نفر از هم تیمیهایشان برای صعود و احتمالا یافتن نشانی از آنها به بالا میروند آنها در بازگشت از قله نشانه هایی را از ولادیسلاو در جبهه تبت مشاهده کردند،و در ارتفاع بالاتر از 8300 متر نیز با جسد جیسیگر برخورد نمودند اکراینیها معتقدند آنها در بازگشت از قله دچار حادثه شده اند. اما مگر فرقی هم میکند زیرا دیگر ولادیسلاو نمیتواندآخرین آرزویش را برای همسر و فرزندانش جامه عمل بپوشاند.
*سایت "اورست نیوز" ماکالو را سیزدهمین 8000 متری "ولادیسلاو ترزیول" میداند
منبع
http://www.everestnews2004.com/everestnews4/missingonmaklau2004.htm
متن خبر حاکی از تلاش "ولادیسلاو ترزیول Vladislav Terzyul" کوهنورد صاحب نام اکراینی و "جی سیگر Jay Sieger " کوهنورد آمریکایی بود. انها در روز 18 می برای صعود قله ماکالو بالا رفتند ولی دیگر خبری از آنها به کمپهای پائینتر نرسید.دو روز بعد دو نفر از هم تیمیهایشان برای صعود و احتمالا یافتن نشانی از آنها به بالا میروند آنها در بازگشت از قله نشانه هایی را از ولادیسلاو در جبهه تبت مشاهده کردند،و در ارتفاع بالاتر از 8300 متر نیز با جسد جیسیگر برخورد نمودند اکراینیها معتقدند آنها در بازگشت از قله دچار حادثه شده اند. اما مگر فرقی هم میکند زیرا دیگر ولادیسلاو نمیتواندآخرین آرزویش را برای همسر و فرزندانش جامه عمل بپوشاند.
*سایت "اورست نیوز" ماکالو را سیزدهمین 8000 متری "ولادیسلاو ترزیول" میداند
منبع
http://www.everestnews2004.com/everestnews4/missingonmaklau2004.htm
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر