کوه اورست
کوه اورست با ارتفاع 8850 متر (طبق آخرین اندازه گیری در سال 2001) در منطقه هیمالیای "خمبو روالینگ" قرار دارد. این کوه بر روی خط الراسی مرتفع قرار گرفته که در طول مرز نپال و تبت از غرب به شرق و از چوآیو تا ماکالو امتداد می یابد. در نپال به آن ساگاراماتا به معنای سر آسمان و در تبت چو مولونگما به معنای مادر خدای زمین می گویند.
در مساحی های سال 1854 یک هیئت انگلیسی نام آنرا قله 15 نهاد و دو سال بعد آنها توانستند ارتفاع قله 15 را 8839 متر اندازه گیری کنند آنرا رفیعترین قله عالم شناختند، اما این اندازه گیری چندان پایدار نبود و پس از آن هندیها ارتفاع قله را 8848 ثبت نمودند. در نهایت در سال 1865 انجمن جغرافیایی سلطنتی در لندن، قله شماره 15 را بعد از مساحی های جورج اورست نامگذاری مجدد نمود و به افتخار این کشف قله شماره 15 را اورست نامیدند. در پایان قرن بیستم میلادی کوه اورست با 873 صعود کننده پس از چوآیو (998 صعود کننده) قرار داشت. گرچه تعداد نفراتی که بیش از یکبار قله را صعود کردند 299 نفر بود. از این بین آنگ ریتا شرپای توانمند نپالی با 10 صعود تا پایان سال 99 میلادی رکورد دار بود، در واقع تا آن زمان اورست 1172 بار صعود گردید، که 55 نفر از صعود کنندگان را زنان تشکیل می دادند. این کوه تا پایان قرن بیستم با 165 کشته، گرچه پرتلفاتترین کوه 8000 متری به شمار میرود اما با احتساب نسبت کشته ها به صعودها هفتمین کوه پر تلفات محسوب می شود. در مجموع در طی نیم قرن تلاش بر روی اورست، مسیرهای متعددی گشایش یافته که پر طرفدارترین آنها مسیر جنوبی از خاک نپال و مسیر شمالی از خاک تبت، می باشد.
کوه اورست با ارتفاع 8850 متر (طبق آخرین اندازه گیری در سال 2001) در منطقه هیمالیای "خمبو روالینگ" قرار دارد. این کوه بر روی خط الراسی مرتفع قرار گرفته که در طول مرز نپال و تبت از غرب به شرق و از چوآیو تا ماکالو امتداد می یابد. در نپال به آن ساگاراماتا به معنای سر آسمان و در تبت چو مولونگما به معنای مادر خدای زمین می گویند.
در مساحی های سال 1854 یک هیئت انگلیسی نام آنرا قله 15 نهاد و دو سال بعد آنها توانستند ارتفاع قله 15 را 8839 متر اندازه گیری کنند آنرا رفیعترین قله عالم شناختند، اما این اندازه گیری چندان پایدار نبود و پس از آن هندیها ارتفاع قله را 8848 ثبت نمودند. در نهایت در سال 1865 انجمن جغرافیایی سلطنتی در لندن، قله شماره 15 را بعد از مساحی های جورج اورست نامگذاری مجدد نمود و به افتخار این کشف قله شماره 15 را اورست نامیدند. در پایان قرن بیستم میلادی کوه اورست با 873 صعود کننده پس از چوآیو (998 صعود کننده) قرار داشت. گرچه تعداد نفراتی که بیش از یکبار قله را صعود کردند 299 نفر بود. از این بین آنگ ریتا شرپای توانمند نپالی با 10 صعود تا پایان سال 99 میلادی رکورد دار بود، در واقع تا آن زمان اورست 1172 بار صعود گردید، که 55 نفر از صعود کنندگان را زنان تشکیل می دادند. این کوه تا پایان قرن بیستم با 165 کشته، گرچه پرتلفاتترین کوه 8000 متری به شمار میرود اما با احتساب نسبت کشته ها به صعودها هفتمین کوه پر تلفات محسوب می شود. در مجموع در طی نیم قرن تلاش بر روی اورست، مسیرهای متعددی گشایش یافته که پر طرفدارترین آنها مسیر جنوبی از خاک نپال و مسیر شمالی از خاک تبت، می باشد.
نام کوه اورست، ساگاراماتا، چومولونگما
ارتفاع 8850 متر
موقعیت رشته کوه هیمالیا، بین نپال و تبت
عرض جغرافیایی 59،27
طول جغرافیایی 56،86
ماههای صعود آوریل، می
اولین صعود 1953
اولین صعود کننده ادموند هیلاری (نیوزلند)، نورگی تنسینگ (نپال)
نزدیک ترین فرودگاه محلی پانگبوچه
نزدیکترین فروگاه بین المللی کاتماندو، نپال
اعضای تیم ایران 1377
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر