حمايت در مكانهاي غير صخره اي يا صخره اي ساده
- احتمال سقوط افراد هميشه وجود دارد. طناب بين راهنما و ساير كوهنوردان هميشه بايد كشيده باشد.
حمايت مي تواند در حال حركت صورت گيرد، ميتوان طناب را پشت صخره يا گيره يا نقاط حمايتي انداخت. اگر اعضاي يك تيم يكي پس از ديگري بعد از راهنما قرار گرفته باشند، هر كدام طناب را به دور تيزي صخره ها يا كارابين ها كه از آن عبور كرده مي اندازند تا از نفرات پشت سري خودشان حمايت كنند (اين نوع حمايت به خصوص در صعودهاي آليي متداول است و نفرات از نوك صخره ها بعنوان مياني استفاده مي كنند و در صورت لغزيدن يك نفر وزن نفر حمايتچي مانع از پائين رفتن و سقوط وي مي شود.)
- براي مناطق كمي مشكل، راهنما مي تواند افراد را يكي يكي روي بدن يا كارگاه حمايت نمايد.
- براي فرود يا در گذرگاههايي كه امكان فرود وجود دارد، اگر خطري وجود نداشته باشد، راهنما مي تواند افرادش را جلوتر از خودش عبور دهد.
- مي توان حمايت شانه را براي يك شخص در آن واحد (در حين فرود) انجام داد (مانند شكل زير)
تجهيزات:
§ طناب به قطر حداقل 9 ميليمتر
§ طنابچه يا تسمه، كارابين
§ ابزار براي كارگاه زدن
ملاحظاتي بر روي وسايل
§ پيچ لوله اي، كه بوسيله دست پيچانيده يا زده مي شود، امروزه بهترين وسئله براي ثابت نگاه داشتن شناخته شده است.اين پيچها غالبا” از جنس تيتانيوم مي باشند و ضمن سبكي وزن كارايي بسيار بالايي دارند.
§ اگر از طناب جفت استفاده مي شود، ضروري است كه همزمان دو دنباله طناب را از تمام نقاط حمايتي عبور دهيم.
§ اگر از طناب دوبل استفاده مي شود، بايد بوسيله كارابين به صورت متوالي دنباله هاي طناب را يكي پس از ديگري از نقاط حمايتي عبور دهيم.
در اين حالت مي بايد ميانيها طوري نصب شوند كه شكست طناب به حداقل برسد.
§ خيلي توصيه مي گردد كه اين تكنيك زماني به كار رود كه مقاومت نقاط حمايتي نامطمئن باشد. در حقيقت در حالت سقوط، نيروي شوك به شدت در نقاط حمايتي كاهش پيدا مي كند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر