مهمان کوه نیوز: رضا زارعی
آقای زارعی یکم از زندگی شخصی تون برای ما بگید؟ متولد چه سالی هستید؟ میزان تحصیلات؟ در حال حاضر چه کار میکنید؟
متولد 15 تير 1348 هستم يعني 40 سال سن دارم. متاهل و داراي يك دختر. كارشناس تربيت بدني و كارشناس ارشد جغرافيا و برنامه ريزي توريسم. در يك موسسه طبيعت گردي و در زمينه گردشگري ورزشي و طبيعت گردي فعاليت مي كنم.
آقای زارعی چی شد که کوه نوردی رو شروع کردید؟ چند سال هست که، کوهنوردی می کنید؟
نزديكي خانه ما با كوههاي شمال تهران از عوامل جذب من به كوه بود. در كودكي به همراه برادر بزرگتر و گاهن پدرم به كوه مي رفتم. در اوايل دهه 60 هم به همراه گروهي از بچه هاي محل كه عمدتن در آن دوران عضو سازمان مجاهدين خلق بودند، به كوه مي رفتم. تعدادي از آنها بعدها به خارج رفتند و تعدادي هم راهي زندان شدند، اما كوهروي من با تعدادي از دوستانم به صورت تفنني ادامه يافت تا سال 71 كه به صورت جدي وارد كوه نوردي شدم. از سال 73 همزمان به شاخه سنگ نوردي روي آوردم و عضو گروه كوه نوردي آرش شدم كه پايه اي براي فعاليتهاي جدي كوه نوردي ام بود.
آقای زارعی شما در صعود های مختلفی شرکت داشتید، خاطرات تلخ و شیرینی از این کوه نوردی ها دارید، اگر بخواد شیرین ترین و تلخ ترین خاطره دوران زندگی کوه نوردی تون رو بگید، چی به ذهنتون میرسه؟
تلخترين خاطره ورزشي ام مربوط به صعود نكردنم به قله اورست در بهار 77 هستش كه به رغم توانايي جسماني، اما بخاطر كم تجربگي از صعود قله بازموندم. البته در كنار اين موضوع مي تونم به كشته شدن محمد اوراز در صعود گاشربروم هم اشاره كنم كه دوره تلخي در كوه نوردي من بود.
در مورد شيرينترين خاطره ورزشي هم بايد به اولين صعود هيماليائيم يعني صعود راكاپوشي اشاره كنم كه براي من و هم تيميهام خاطره بسيار خوشي را رقم زد و البته آغازي بود براي ورود به عرصه صعودهاي برون مرزي.
آقای زارعی شما یکی از کارشناسان و صاحب نظران این رشته ورزشی هستید، به نظر شما کوه نوردی ایران، چه ضعف هایی داره، به چه چیزی باید پرداخت و اون رو قوی کرد؟ خلاصه کلام آیا ما جایی تویه کوه نوردی حرفه ای دنیا داریم؟
فكر مي كنم مهمترين مشكل كوه نوردي ايران ضعف آموزش باشه، يعني ما از پايه در كوه نوردي دچار مشكل هستيم. كوه نوردي ايران به قول شما كامپيوتريها از نظر سخت افزار يعني كوه ها، تجهيزات روز كوه نوردي و نيروي انساني در حدبالايي قرار دارد، اما مشكل ما نرم افزاريه. گرچه طي سالهاي اخير و بويژه با افزايش دسترسي به اينترنت اطلاعات كوه نوردي در كشورمان به روز در آمده، اما در بكار بستن اين اطلاعات، يعني آموزش كوه نوردي و انتقال تجربيات دچار مشكل هستيم.
ضمن آنكه معتقدم بدليل تفاوت شكل كوههاي كشورمان با آلپ كه عمدتن حالت تپه را دارند و بدون آنكه در اغلب صعودها نياز به كارفني داشته باشند مي شود به قله آنها دست يافت. همين مسئله باعث شده تا كار فني در كوهها تنها مربوط به كلاسهاي آموزشي كوتاه مدت باشه و بمرور به ورطه فراموشي سپرده مي شوند.
آقای زارعی از فدراسیون چه خبر؟ شما اونجا چی کار میکنید؟ آقای زارعی اگر بخواد به عملکرد فدراسیونی که شما هم یکی از اعضای اون هستید نمره بدید یا اون رو نقد کنید، چه نمره ای می دید و چگونه اون رو نقد می کنید؟
من مسئوليت كميته كوه نوردي فدراسيون را بر عهده دارم. اين كميته از بخشهاي سنگ نوردي، برف و يخ،غارنوردي و ناوبري تشكيل شده، هر بخش داراي يك مسئول هستش و بيشتر كار اين كميته رسيدگي و ثبت دوره هاي آموزشي رسمي است كه در سطح كشور برگزار ميشه و مقدمات كار را براي صدور مدارك اين دوره ها فراهم مي كنيم. رسيدگي و بازبيني طرح درسها و زمانبندي دوره ها از ديگر كارهاي اين كميته است. كميته كوه نردي در ساليان دور بخش فني فدراسيون كوه نوردي بود ولي طي سالهاي اخير به يك كميته آموزشي تبديل شده.
اما در زمينه عملكرد فدراسيون و نمره دادن به اون بايد بگم هر سازماني چكيده سازمان بالا دست خودشه و فدراسيون كوه نوردي هم جزئي از سازمان عريض و طويل تربيت بدني ايرانه كه خوب وضعيت و جايگاه ورزش در آن را شاهد هستيم پس نميشه از فدراسيون كوه نوردي به عنوان يك جزء در اين دايره بسته توقع زيادي را داشت!
با اين اوصاف من به مسئوليني كه در محيط بسته ورزش ايران فعاليت مي كنن و با مشكلات بي شمار اون خودشون رو وفق ميدن نمره 20 ميدم. حالا از چندش را شماها كه از بيرون به اين سيستم نگاه مي كنيد تعيين كنيد!
آقای زارعی یکم از کوه قاف بگید؟ کی متولد شد؟ اصلا چی شد که نیاز دیدید چنین وبلاگی رو داشته باشید؟
حدود 6 سال قبل، فكر كنم ارديبهشت 1382 بود، پس از معرفي چند وبلاگ كوه نوردي توسط آقاي پارسايي در فصلنامه كوه با وبلاگ و وبلاگ نويسي آشنا شدم. پيش از اون در گاهنامه اورست و همينطور گهگداري در فصلنامه كوه مطالبي ارائه مي كردم. اما بدليل محدوديت اون نشريات و پس از آشنايي با وبلاگ نويسي تصميم گرفتم دست نويسهام رو روي محيط عمومي تري به اشتراك بگذارم. خوب اين شد كه كوه قاف متولد شد.
ابتدا به طور همزمان در پرشين بلاگ و بلاگ اسپات مي نوشتم ولي بدليل محدوديتهاي پرشين بلاگ و امكانات بيشتر بلاگر تصميم گرفتم در اين محيط كار كنم. الان هم حدود 6.5 سال از اون روزا مي گذره.
آقای زارعی از برنامه های آیندتون بگید؟ آیا در فکر یک صعود بزرگ هستید؟
راستش نه. شرايط زندگي اينطور ايجاب كرده تا بيشتر به حال فكر كنم نه آينده. اكنون ترجيح ميدم با همسر و فرزندم باشم تا اينكه فكرم را به او بالا بدوزم. با اين حال دنيا رو چه ديدي شايد....
آقای زارعی فضای حاکم بر وبلاگستان کوه نوردی رو چطوری می بینید؟ به عنوان یکی از نویسنده گان موفق این عرصه، آیا صحبتی برای ارتقاء اون دارید؟
خوشبختانه وبلاگهاي كوه نوردي در همه زمينه ها و شاخه هاي اين ورزش مطلب ارائه ميدن و فكر مي كنم نسبت به ساير رشته هاي ورزشي تونستن از اين موهبت بهره بيشتري را براي ارتقاءاين ورزش ببرن. البته ريشه نوشتن حتي پيش از ورود به عرصه وبلاگ نويسي هم در كوه نوردي وجود داشته و بخشي از آموزشهاي اين ورزش از ديرباز مربوط به مبحث گزارش نويسي از برنامه ها بوده كه اينك با وبلاگ و وبلاگ نويسي گسترش پيدا كرده. با اين حال ضعفهاي زيادي هم دارن كه بخشي از آن به نا آشنايي وبلاگ نويسها با علوم كامپيوتر هستش. اين مسئله همان چيزي است كه شما در كوه نويوز بر آن غلبه كرده ايد و موجب شده در مدتي كوتاه بتونيد مخاطبينتون را افزايش بديد.
اما در مورد موفق بودن يا ضعفهاي كوه قاف بهتره خوانندگان و مخاطبين اين عرصه نظر بدن. در هر حال از ديد خودم كوه قاف در يك نقطه متوقف شده و هنوز جا براي پيشرفت بيشتر در اين عرصه رو داره هر چند من فاقد اين توانمندي هستم.
آقای زارعی من چند کلمه نام می برم، اولین چیزی که بلافاصله به ذهنتون می رسه رو بفرمایید؟
کوه: بخشي از زندگي
محمد اوراز: يادش به خير
کوه قاف: دفتر خاطرات من
اقبال افلاکی: دوست خوب
کوه نیوز: نوگرا
... و جمله آخر ...
دوست دارم از تمامي كساني كه به نوعي در موفقيت ورزشي من نقش داشتند ياد كنم..
خانواده ام و همينطور دوستانم. در راس همشون آقاي صادق آقاجاني كه به گردن من خيلي حق داره. براي همشون آرزوي سلامتي دارم.
و در پايان بايد بگم آدما همه داراي نقاط ضعف و قوت هستن، منهم از اين موضوع بري نيستم. خوشحال ميشم دوستان در اين فرصت بتونن نقاط ضعف شخصي من و كوه قاف را گوشزد كنن. براي شما هم آرزوي موفقيت و پيشرفت روز افزون را دارم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر