صعودهاي ورزشي؛ جدائي يا پشتيباني

صعودهاي ورزشي؛ جدائي يا پشتيباني

مدتي است زمزمه هاي نياز جداسازي شاخه صعودهاي ورزشي از فدراسيون كوه نوردي و صعودهاي ورزشي به عنوان مهمترين راهكار توسط سنگ نوردان كشورمان براي برون رفت از مشكلات اين رشته پيشنهاد مي گردد.

در واقع در سال 2007 اتحاديه جهاني كوه نوردي به اتفاق آراء اعضاء خود راي به جدائي شاخه صعودهاي ورزشي داد تا بخش رقابتي سنگ نوردي بتواند به شكل مستقل از ورزش مادر، كوه نوردي به كار خود ادامه دهد و به نحوي ضمن حذف رقابت از ورزش كوه نوردي راه را براي ورود صعودهاي ورزشي به كميته بين المللي المپيك نيز باز كند. بر اين اساس فدراسيونهاي تابعه اين اتحاديه نيز اقدام به تفكيك اين بخش نمودند، گرچه عمدتن فدراسيونهاي مطرح كوه نوردي دنيا تاكنون تنها اقدام به جداسازي نام اين شاخه كرده اند تا پس از ايجاد زيرساختها در آينده تمامي سيستم صعودهاي ورزشي خود را تبديل به فدراسيوني مستقل كنند. 

ظاهرن تا امروز و در سطح جهان تنها دو كشور سنگاپور و مالزي اقدام به جداسازي كامل اين دو فدراسيون كرده اند و شايد مهمترين علت اين جدا سازي نبود كوهستان در اين دو كشور جزيره اي در جنوب شرقي آسيا باشد(نقل به مضمون).

اما فدراسيون كوه نوردي ايران نيز بر همين اساس از پائيز 2007 نام خود را به دو بخش كوه نوردي و صعودهاي ورزشي تفكيك نمود تا شاخه صعودهاي ورزشي پررنگتر از گذشته فعاليتهاي خود را صورت دهد و با توجه به ورود اين شاخه به المپيك و بازيهاي آسيائي داخل سالن بتواند از پشتيباني كميته المپيك نيز بهره مند گردد. نيازي كه تاكنون به صورت كامل محقق نگرديده!

در مجمع ساليانه فدراسيون كوه نوردي كشورمان كه پائيز گذشته برگزار گرديد حميد سجادي معاون فني سازمان در پرسش مطرح شده در اين زمينه ابراز داشت: سازمان تربيت بدني طي سالهاي اخير با اين رويكرد كه از افزايش فدراسيونهاي ورزشي جلوگيري نمايد عمده شاخه هاي جديد مطرح شده را يا وارد حوزه فدراسيون ورزشهاي همگاني نمود و يا همچون فدراسيون بولينگ و بيليارد (كيو اسپرت) كه 2 ورزش غير مرتبط را در دل يك فدراسيون قرار داده يا فدراسيون بيس بال كه از 4 رشته غير مرتبط بيس بال، سافت بال، كريكت و راگبي شكل گرفته اقدام به تركيب فدراسيونها نموده است. همين امر در شاخه ورزشهاي رزمي نيز صادق است و در حالي كه سبكهاي مختلف هيچگاه حاضر به همكاري با يكديگر نبوده و تقاضاي تبديل شدنشان به فدراسيوني مستقل را دارند، سازمان تربيت بدني با اين كار مخالفت مي نمايد.

سجادي ضمن اشاره به نزديكي دو شاخه كوه نوردي و صعودهاي ورزشي توصيه نمود بر اساس اين رويكرد سازمان، اين امر حداقل در آينده نزديك نشدني است و بهتر است در همين قالب فدراسيون كوه نوردي و صعودهاي ورزشي به كار خود ادامه دهد.

البته شايد نمونه بارز ديگري از ورزشهاي مرتبطي كه در دل يك فدراسيون قرار دارند بشود به فدراسيون فوتبال و شاخه فوتسال آن اشاره نمود كه با داشتن چندين عنوان قهرماني آسيا و دو عنوان چهارم و پنجمي جهان نياز استقلال آن بيش از هر فدراسيوني احساس مي گردد، اما سازمان تربيت بدني به اين امر همواره پاسخ منفي داده است.

در هر صورت اين معضل در حالي ورزش كوه نوردي را در بر گرفته كه نه تنها نيازهاي صعودهاي ورزشي را تامين نمي كند و ورزشكاران اين رشته آن را به عنوان راهكار موفقيت مي دانند بلكه خود كوه نوردي نيز از ورود بخش رقابتي سنگ نوردي دچار مشكلات بسياري شده و در واقع ورود رقابت به اين رشته طي سه دهه گذشته نفس كوه نوردي را كه آنرا ورزشي براي مبارزه با طبيعت و دوري از رقابتهاي ناسالم مي دانند به بيراهه كشانده و از مسير اصلي خود منحرف ساخته است. اين موضوع شايد مهمترين عامل جداسازي اين دو رشته در سال 2007 و در اتحاديه جهاني كوه نوردي بود و اين اتحاديه براي گريز از رقابت در كوهستان طرح جدائي سنگ نوردي را عملي ساخت. اميد آنكه فدراسيون كوه نوردي كشورمان نيز بتواند در اين برهه بهترين تصميم را براي مشكلات اين شاخه بگيرد.