دائولاگیری Dhaulagiri
نام کوه دائولاگیری
ارتفاع 8156 متر، 26،794 فیت
موقعیت 28،7 عرض شمالی
83،5 طول شرقی
محل قرار گیری نپال
بهترین ماههای صعود آوریل، می،سپتامبرواکتبر
نزدیکترین فرودگاه بین المللی کاتماندو
اولین صعود 1960 هیئت اعزامی از کشورهای سوئیس، اطریش، نپال
اولین صعود کننده کورت دیمبرگر، پیتر داینر، ارنست فورر، آلبین شلبرت، نیما دورجی و ناوانگ دورجی
کوه دائولاگیری با 8167 متر ارتفاع بعنوان هفتمین کوه دنیا در منطقه عمومی آناپورناها و در شمال کشور نپال قرار دارد. در میان کوههای مرتفع نپال، دائولاگیری بزرگترین کوهی است که تماما در این کشور واقع شده، این کوه در شمال مرکزی نپال و شمالغربی شهر پخارا قرار دارد و از میان تنگه عمیق کالی کانداکی به سمت شرق آناپورنا هیمال گسترده شده. کلمه دائولاگیری به معنای کوه سفید می باشد.
در سال 1808 زمانیکه غربیان دائولاگیری را برای نخستین بار کشف کردند آنرا بعنوان بلندترین کوه دنیا معرفی نمودند و آنرا بلندتر از چمبورازو که تا آن زمان بلندترین جهان شناخته می شد دانستند. این امر 30 سال پیش از کشف کانچن چونگا توسط کاشفان غربی بود و پس از آن کانچن چونگا بلندترین کوه عالم شناخته شد. خط الراس منتهی به دائولاگیری بالغ بر 30 کیلومتر می باشد و دورادور آنرا یخچالها و یخشارها (آبشارهای یخی) فراگرفته اند. در کنار برج اصلی کوه چندین تاج بلند قرار دارد که از شرق تا غرب گسترده شده اند و هر یک بیش از 7200 متر ارتفاع دارند.
قلل منطقه دائولاگیری
دائولاگیری I 8167 متر، 26،795 فیت
دائولاگیریII 7751 متر، 25،430 فیت
دائولاگیریIII 7715 متر، 25،311 فیت
دائولاگیریIV 7661 متر، 25،135 فیت
دائولاگیریV 7618 متر، 24،992 فیت
دائولاگیریVI 7268 متر، 23،845 فیت
در این میان تنها دائولاگیریI وII مورد توجه قرار دارند و سایر کوههای این رشته از اهمیت چندانی برخوردار نیستند.
در سال 1950 تیمی از کوهنوردان بزرگ کشور فرانسه برای صعود دائولاگیری عازم منطقه شدند. آنها کوه را پر برف و دست نیافتنی دیدند، از اینرو تصمیم خود را تغییر داده به آناپورنا رفتند تا نخستین صعود یک 8000 متری را بر روی آن صورت دهند. سرپرستی این تیم را موریس هرزوگ بر عهده داشت.
ده سال بعد یعنی در 13 می 1960 نخستین صعود دائولاگیری توسط تیمی مشترک از کوهنوردان سوئیس، اطریش و نپال صورت گرفت. کورت دیمبرگر، پیتر داینر، ارنست فورر، آلبین شلبرت به همراه نیما دورجی و ناوانگ دورجی فاتحان نخست کوه بودند. سرپرستی صعود را مکس ایزلین بر عهده داشت. این تیم از مسیر یال شمال شرقی قله را فتح نمود، که امروزه بعنوان مسیرعادی کوه شناخته می شود. کورت دیمبرگر از فاتحان نخست کوه پیش از این به همراه هرمان بول قله بروپیک را فتح کرده بود و با صعود دائولاگیری دومین شخصی بود که به دو قله 8000 متری صعود می کرد.
در صعود سال 1960 کوهنوردان برای نخستین بار توسط هواپیما به منطقه اعزام شدند، گرچه با سقوط هواپیما در نزدیکی کوهستان برای مدتها اعزام کوهنوردان با هواپیما ممنوع شد.
در مجموع از سال 1950 تا 1958 پنج هیئت برروی یال شمالی معروف به شکاف پیر تلاش نموده بودند که تماما ناموفق بود. یکسال بعد نخستین تلاش یال شمال شرقی نیز شکست خورد، اما کوهنوردان آنرا بهتر و قابل دسترس تر از یال شمالی یافتند. این صعود مقدمه صعود سال 1960 بود.
هم اکنون دائولاگیری با بیش از 320 صعود و حدود 56 کشته از جمله قلل دشوار و خطرناک هیمالیا به شمار می رود.
تذکر:
- در بهار 2006 سه تن از کوهنوردان ایرانی به نامهای مهدی اعتمادی فر، امیر حسین جابر انصاری و نادر فروتن اقدام به صعود دائولاگیری نمودند که بدلیل شرایط بد آب و هوا تلاش ایشان ناکام ماند.
- در بهار 2009 مهدی اعتمادی فر در تلاش برای صعود به قله دائولاگیری و تنها چندصد متر پائینتر از قله در طوفان مفقود شد. یادش گرامی باد.
۱ نظر:
و سرانجام تیم ملی کوهنوردی کشورمان در بهار 1389(2010) موفق شدند این قله سرسخت هیمیالیا را فتح کرده، پرچم سه رنگ ایران را بر فراز قله آن به اهتزاز در آورند.و یاد کوهنورد فقید و برتر کشورمان ، مهدی اعتمادفر را در این صعود جاودان نمایند.
ارسال یک نظر