نقدي بر حادثه كي دو
به قلم نظير صبير نخستين پاكستاني فاتح اورست
بار ديگر در حادثه اي تاسف بار بر روي كوه كي دو شاهد مرگ 11 كوه نورد بوديم. اين حادثه همه ما را در پاكستان در بهت و غم فرو برد. يك كوه نورد صرب به همراه يك باربر ارتفاع از پاكستان در زمان صعود كشته شدند و ساير نفرات در
هنگام بازگشت از قله جان باختند. اغلب كشته ها بدليل گذراندن شبي سخت در ارتفاع بالاي 8200 متر و بدليل شدت جراحات وارده از دست رفتند. در مكاني كه سرماي زير 25 درجه سانتيگراد در شرايط معمولي حكمفرماست.
اما در اين رويداد؛ من گمان مي كنم چندين اشتباه صورت گرفته كه در كنار هم منجر به اين واقعه تلخ شده.
همزماني صعود بيش از 20 كوه نورد در يك روز كه منجر به شلوغي بيش از حد مسير شده،
وابسته بودن به طنابهاي ثابت مسير،
بهره گيري از طنابهاي قديمي و پوسيده
و از همه مهمتر آغاز دير هنگام صعود و اتلاف وقت در آغاز حركت كه مي توان از آن به عنوان مهمترين عامل نام برد.
اين خطاها در شرايطي رخ مي دهد كه اغلب ايشان داراي تجربه بسيار زياد كوه نوردي، توانايي بدني بالا و تكنيك كوه نوردي بسيار خوبي بوده اند.
پس از اين واقعه اغلب كوه نوردان زنده مانده سعي در مقصر جلوه دادن ديگران نمودند و يا باربران و شرپاها را مقصر اصلي معرفي مي كنند! آنها همچنين معتقدند در محل "باتل نك" طنابهاي ثابت در مكاني اشتباه نصب شده بوده و ايشان براي اصلاح آن زمان زيادي را صرف نموده اند كه اين امر منجر به تاخير در صعود قله گرديده است!
متاسفانه تاريخ حوادث كوهستان نشان مي دهد اغلب پس از وقوع هر حادثه اي اينگونه تحليلها در انداختن تقصير به عهده سايرين مرسوم است! نكته اي كه مي توان آنرا غير منصفانه قلمداد نمود! من مي بايد اين نكته را يادآورشوم كه انسانها پس از هر رخدادي سختترين توجيهات را به كار مي بندند، به طوري كه اصل واقعه در پس پرده محو مي گردد.
اما چيزي كه به وضوح مشخص است اين است كه جميع خطاها منجر به اين رخداد تلخ گرديده. بايد دانست شرپاها و باربرهاي ارتفاع به تنهايي و بدون نظر كوه نوردان و مسئولين فني تيم، محل كمپها و مكان نصب طنابهاي ثابت را در ارتفاع تعيين نمي كنند و ايشان تنها تابع نظر سرپرستان گروه مي باشند. بايد بدانيم كوه نوردي تجاري هنوز همچون آنچه در كوههاي راحتتر نظير برودپيك و گاشربروم دو و حتي اورست باب شده در كي دو مرسوم نيست.
ما پس از اين حادثه با افراد مختلفي كه توانستند جان سالم بدر برند گفتگو نموديم و ديدگاهاي متفاوتي را در اين حادثه شنيديم. من مدت زيادي را با آلبرتو كوه نورد اسپانيايي كه به عنوان نخستين فاتح قله در ساعت 15 روز 1 آگوست به قله رسيده بود به گفتگو پرداختم، جالب آنكه آخرين نفر آن روز ساعت 21.30 قله را ترك نموده است! اين امر خود نشان دهنده هجوم اين كوه نوردان به سوي مرگ بوده پيش از آنكه آنها به "باتل نك" برسند به واقع خود را به سمت مرگ هدايت نموده بودند! ضمن آنكه در كنار خطرات موجود در تاريكي مي توان به كمبود اكسيژن و خستگي ناشي از روزي سخت هم اشاره نمود.
كوه نورد صرب "دران مانديچ" زماني جان باخت كه در قسمتي يخ زده از مسير "باتل نك" سر مي خورد. اين اتفاق در ساعت 11.12 دقيقه روز 1 آگوست و در شرايطي رخ مي دهد كه هنوز ساعتها تا قله فاصله است و البته در روحيه سايرين تاثير منفي زيادي را به جاي مي نهد. جسد او توسط دو هم تيمي و يك باربر پاكستاني 15 دقيقه بعد يافت مي شود. كوه نورد پاكستاني "جهان بيك" نيز بدليل خستگي زياد و بيماري مرتكب اشتباه شد كشته شد. او برغم بيماري براي كمك به حمل جسد كوه نورد صرب تلاش مي كرده كه خود نيز سقوط مي كند.
اين مسائل عمدتا نكاتي است كه از اظهارات دو كوه نورد خوش شانس هلندي كه توسط گروه امداد نجات يافتند برداشت گرديده. همچنين برخي اظهارات نيز توسط كوه نورد كره اي و باربران نپالي و پاكستاني كه در اين جلسه در محل وزارت توريسم پاكستان برگزار گرديد بيان شد. لازم به ذكر است وزارت توريسم پاكستان هيئتي را به منظور بررسي علل حادثه تشكيل داده تا تجربيات اين حادثه موجب شود در آينده كمتر شاهد وقوع چنين حوادث تلخي باشيم. با تقديم احترام؛ نظير صبير
منبع:
http://www.alpinist.com
در همين ارتباط
تلاش براي نجات حادثه ديدگان در كي2
تراژدي در كي2
حادثه در كي2
دو كشته و هفت ناپديد در كي دو
به قلم نظير صبير نخستين پاكستاني فاتح اورست
بار ديگر در حادثه اي تاسف بار بر روي كوه كي دو شاهد مرگ 11 كوه نورد بوديم. اين حادثه همه ما را در پاكستان در بهت و غم فرو برد. يك كوه نورد صرب به همراه يك باربر ارتفاع از پاكستان در زمان صعود كشته شدند و ساير نفرات در
هنگام بازگشت از قله جان باختند. اغلب كشته ها بدليل گذراندن شبي سخت در ارتفاع بالاي 8200 متر و بدليل شدت جراحات وارده از دست رفتند. در مكاني كه سرماي زير 25 درجه سانتيگراد در شرايط معمولي حكمفرماست.اما در اين رويداد؛ من گمان مي كنم چندين اشتباه صورت گرفته كه در كنار هم منجر به اين واقعه تلخ شده.
همزماني صعود بيش از 20 كوه نورد در يك روز كه منجر به شلوغي بيش از حد مسير شده،
وابسته بودن به طنابهاي ثابت مسير،
بهره گيري از طنابهاي قديمي و پوسيده
و از همه مهمتر آغاز دير هنگام صعود و اتلاف وقت در آغاز حركت كه مي توان از آن به عنوان مهمترين عامل نام برد.
اين خطاها در شرايطي رخ مي دهد كه اغلب ايشان داراي تجربه بسيار زياد كوه نوردي، توانايي بدني بالا و تكنيك كوه نوردي بسيار خوبي بوده اند.
پس از اين واقعه اغلب كوه نوردان زنده مانده سعي در مقصر جلوه دادن ديگران نمودند و يا باربران و شرپاها را مقصر اصلي معرفي مي كنند! آنها همچنين معتقدند در محل "باتل نك" طنابهاي ثابت در مكاني اشتباه نصب شده بوده و ايشان براي اصلاح آن زمان زيادي را صرف نموده اند كه اين امر منجر به تاخير در صعود قله گرديده است!
متاسفانه تاريخ حوادث كوهستان نشان مي دهد اغلب پس از وقوع هر حادثه اي اينگونه تحليلها در انداختن تقصير به عهده سايرين مرسوم است! نكته اي كه مي توان آنرا غير منصفانه قلمداد نمود! من مي بايد اين نكته را يادآورشوم كه انسانها پس از هر رخدادي سختترين توجيهات را به كار مي بندند، به طوري كه اصل واقعه در پس پرده محو مي گردد.
اما چيزي كه به وضوح مشخص است اين است كه جميع خطاها منجر به اين رخداد تلخ گرديده. بايد دانست شرپاها و باربرهاي ارتفاع به تنهايي و بدون نظر كوه نوردان و مسئولين فني تيم، محل كمپها و مكان نصب طنابهاي ثابت را در ارتفاع تعيين نمي كنند و ايشان تنها تابع نظر سرپرستان گروه مي باشند. بايد بدانيم كوه نوردي تجاري هنوز همچون آنچه در كوههاي راحتتر نظير برودپيك و گاشربروم دو و حتي اورست باب شده در كي دو مرسوم نيست.
ما پس از اين حادثه با افراد مختلفي كه توانستند جان سالم بدر برند گفتگو نموديم و ديدگاهاي متفاوتي را در اين حادثه شنيديم. من مدت زيادي را با آلبرتو كوه نورد اسپانيايي كه به عنوان نخستين فاتح قله در ساعت 15 روز 1 آگوست به قله رسيده بود به گفتگو پرداختم، جالب آنكه آخرين نفر آن روز ساعت 21.30 قله را ترك نموده است! اين امر خود نشان دهنده هجوم اين كوه نوردان به سوي مرگ بوده پيش از آنكه آنها به "باتل نك" برسند به واقع خود را به سمت مرگ هدايت نموده بودند! ضمن آنكه در كنار خطرات موجود در تاريكي مي توان به كمبود اكسيژن و خستگي ناشي از روزي سخت هم اشاره نمود.
كوه نورد صرب "دران مانديچ" زماني جان باخت كه در قسمتي يخ زده از مسير "باتل نك" سر مي خورد. اين اتفاق در ساعت 11.12 دقيقه روز 1 آگوست و در شرايطي رخ مي دهد كه هنوز ساعتها تا قله فاصله است و البته در روحيه سايرين تاثير منفي زيادي را به جاي مي نهد. جسد او توسط دو هم تيمي و يك باربر پاكستاني 15 دقيقه بعد يافت مي شود. كوه نورد پاكستاني "جهان بيك" نيز بدليل خستگي زياد و بيماري مرتكب اشتباه شد كشته شد. او برغم بيماري براي كمك به حمل جسد كوه نورد صرب تلاش مي كرده كه خود نيز سقوط مي كند.
اين مسائل عمدتا نكاتي است كه از اظهارات دو كوه نورد خوش شانس هلندي كه توسط گروه امداد نجات يافتند برداشت گرديده. همچنين برخي اظهارات نيز توسط كوه نورد كره اي و باربران نپالي و پاكستاني كه در اين جلسه در محل وزارت توريسم پاكستان برگزار گرديد بيان شد. لازم به ذكر است وزارت توريسم پاكستان هيئتي را به منظور بررسي علل حادثه تشكيل داده تا تجربيات اين حادثه موجب شود در آينده كمتر شاهد وقوع چنين حوادث تلخي باشيم. با تقديم احترام؛ نظير صبير
منبع:
http://www.alpinist.com
در همين ارتباط
تلاش براي نجات حادثه ديدگان در كي2
تراژدي در كي2
حادثه در كي2
دو كشته و هفت ناپديد در كي دو
۱ نظر:
واقعاً خوندن اخبار در روزهای بعد از این حوادث دردناک بود. کوه همیشه قربانی خواهد گرفت اما امیدوارم دیگه شاهد همچین روزهای تلخی نباشیم
ارسال یک نظر