اورست؛ هفدهمين مسيرگشايش مسير جديد بر روي ديواره جنوب غربي اورست
در ساعت 3 بعد از ظهر روز 20 مي 2009 پارك يانگ سيك موفق شد به همراه جئو چانگ جين، دونگ مين شين و كئو سئوك كانگ مسير نويي را از ميان ديواره جنوب غربي اورست بگشايد و به قله كوه اورست دست يابد.اين مسير كه در سمت غرب ديواره قرار داشت از كمپ دوم اورست در كم غربي تا كمپ 5 امتداد ميافت و در كل 2990 متر طول آن بود كه البته 68 طول طناب براي صعود آن به كار رفت. درجه شيب مسير تا 60 درجه بوده و در نهايت تا كمپ 5 آنها را به يال غربي رساند و با طي 1240 متر و 30 طول طناب، درست 27 سال پس از صعود مستقيم روسها بر روي اين ديواره كره ايها از جبهه جنوب غربي به قله اورست رسيدند. اين تيم كه بخشي از مسيرش رابه شكل آلپي صعود نمود از كمپ 4 با كمك كپسول اكسيژن راهي قله گرديد. آنها براي فتح اين مسير از 91 ميخ سنگ، 3 پيچ يخ، 6 عدد نبشي برف و 3930 متر طناب ثابت استفاده نمودند. ضمن آنكه از ارتفاع 8600 متري براي آنها 100 متر طناب جهت هم طناب شدن به كار بردند. اين سومين مسير ديواره جنوب غربي اورست از زمان فتح آن توسط تيم انگليسيها به سرپرستي كريس بانينگتون در سال 1975 و در ادامه صعود سال 1982 روسها به شكل مستقيم به شمار مي آيد. ضمن آنكه اين مسير نخستين مسير نوي كره ايها بر روي اورست مي باشد كه با گشايش آن شمار مسيرهاي كوه اورست به عدد 17 رسيد. تيم كره متشكل از 6 نفر، از جمله اسپانسر برنامه جا جون كو بود. ضمن آنكه 8 شرپاي نپالي با سرداري سانگي بوري ايشان را همراهي مي نمود. اين تيم روز 23 مارس لوكلا را به قصد كمپ اصلي ترك نمود و روز 30 مارس به آنجا رسيد. ايشان تلاش خود را روز 11 آوريل آغاز نمودند و در روز 12 آوريل كمپ 1 خود را داير كردند. كمپ دوم در تاريخ 18 آوريل تكميل شد و سرانجام تلاش فني تيم بر روي ديواره از روز 20 آوريل آغاز شد. كمپ سوم در ارتفاع 7350 متر با نام آشيانه پرستو برپا شد. ميانگين مسير 50 درجه و 28 طول طناب به مسافت 1290 متر بود. لازم به ذكر است ميزان برف در اين نقطه نسبت به تلاش سالهاي 2007 و 2008 كمتر بود و آنها حدود 15 طول را بدون نياز به كرامپون طي نمودند. در مسير كمپ سوم تا چهارم به ارتفاع 7800 متر كه داراي شيب 60 درجه بود، 25 ميخ سنگ بكار رفت و از حدود 60 درصد طنابهاي سال 2008 كره ايها در آن بهره گرفته شد. ضمن آنكه از ارتفاع 7500 متر 39 طول طناب و 11 كپسول اكسيژني كه از سال 2007 باقي مانده بود بهره گرفته شد. هر چند تنها 4 كپسول داراي اكسيژن كافي بود. شيب مسير بالاي كمپ 4 كه تا كمپ 5 در ارتفاع 8350 متري ادامه ميافت مابين 65 تا حداكثر 85 متغير بود كه اين بخش البته پر شيبترين بخش كل مسير به شمار مي آمد. ضمنا 100 متر انتهايي اين مسير هنگام صعود توسط برف تازه پوشيده شده بود و در نهايت از اين قسمت ايشان به يال غربي اورست رسيدند. در صعود مسير جديد كره ايها بالاترين درجه صعود طبيعي مسير 5.9 بود كه در ارتفاع 8100 متري قرار داشت و البته اين همان مكاني بود كه شرپاها پس از رسيدن به آن كوله بارهاي خود را در انجا قرار داده و به كمپ دوم بازگشتند. 540 متر از طنابهاي اين بخش استاتيك ضد آب و 400 متر آن ديناميك بود. بدليل مشترك بودن كمپ 5 كره ايها با محل كمپ روسها در صعود سال 1982 آنها بخشي از بقاياي صعود آن سال را نيز يافتند. در روز 8 مي دونگ من و دو شرپا از كمپ 4 به سمت كمپ 5 رفتند كه البته باد شديد آنها را متوقف نمود. البته پارك و كانگ از كمپ 2 به سمت ايشان حركت نمودند. كمپ 5 در روز 19 مي برپا شد. هر نفر 2 تا 3 كپسول اكسيژن به همراه بردند. 1.5 ليتر آب، دوربين عكاسي، 3 ژل انرژي و لوازم فني به همراه كمي غذا در اختيار آنها بود كه موجب شد هر كوله بار مابين 20 تا 30 كيلوگرم وزن داشته باشد. آنها تا 8600 متر (به مسافت 700 متر) تنها دو طول 50 متري طناب براي هم طناب شدن استفاده كردند. 5 ميخ در بالاي 8600 متر به كار برده شد و البته جهت صعود كاملا تغيير كرد. در ساعت 15 روز 20 و درست 15 ساعت پس از ترك كمپ 5 تيم به قله رسيد. ايشان در بازگشت از مسير جنوب غربي خود را به كم غربي رساندند، مسيري كه پارك آنرا در سال 1992 براي نخستين بار صعود كرده بود و شايد اولين تفكرات صعود ديواره غربي در همان سال صورت گرفت كه به تلاش سال 2007 انجاميد. تلاشي كه در اين سال به مرگ يكنفر بر اثر سقوط بهمن و يكسال بعد يعني بهار 2008 به مرگ دوتن از بهترين ياران پارك بر اثر سقوط از كوه انجاميد. بدين شكل پارك باياد همنوردان كشته شده خود و بنام كشورش كره مسير نويي را در دل كوه اورست گشود.
منبع:
Korean Alpine News
وبخوانید
گرانداسلم ماجراجویانه
اورست ديواره جنوب غربي
مسیرهای جبهه شمالی اورست
اورست و مسیرهایش
در ساعت 3 بعد از ظهر روز 20 مي 2009 پارك يانگ سيك موفق شد به همراه جئو چانگ جين، دونگ مين شين و كئو سئوك كانگ مسير نويي را از ميان ديواره جنوب غربي اورست بگشايد و به قله كوه اورست دست يابد.اين مسير كه در سمت غرب ديواره قرار داشت از كمپ دوم اورست در كم غربي تا كمپ 5 امتداد ميافت و در كل 2990 متر طول آن بود كه البته 68 طول طناب براي صعود آن به كار رفت. درجه شيب مسير تا 60 درجه بوده و در نهايت تا كمپ 5 آنها را به يال غربي رساند و با طي 1240 متر و 30 طول طناب، درست 27 سال پس از صعود مستقيم روسها بر روي اين ديواره كره ايها از جبهه جنوب غربي به قله اورست رسيدند. اين تيم كه بخشي از مسيرش رابه شكل آلپي صعود نمود از كمپ 4 با كمك كپسول اكسيژن راهي قله گرديد. آنها براي فتح اين مسير از 91 ميخ سنگ، 3 پيچ يخ، 6 عدد نبشي برف و 3930 متر طناب ثابت استفاده نمودند. ضمن آنكه از ارتفاع 8600 متري براي آنها 100 متر طناب جهت هم طناب شدن به كار بردند. اين سومين مسير ديواره جنوب غربي اورست از زمان فتح آن توسط تيم انگليسيها به سرپرستي كريس بانينگتون در سال 1975 و در ادامه صعود سال 1982 روسها به شكل مستقيم به شمار مي آيد. ضمن آنكه اين مسير نخستين مسير نوي كره ايها بر روي اورست مي باشد كه با گشايش آن شمار مسيرهاي كوه اورست به عدد 17 رسيد. تيم كره متشكل از 6 نفر، از جمله اسپانسر برنامه جا جون كو بود. ضمن آنكه 8 شرپاي نپالي با سرداري سانگي بوري ايشان را همراهي مي نمود. اين تيم روز 23 مارس لوكلا را به قصد كمپ اصلي ترك نمود و روز 30 مارس به آنجا رسيد. ايشان تلاش خود را روز 11 آوريل آغاز نمودند و در روز 12 آوريل كمپ 1 خود را داير كردند. كمپ دوم در تاريخ 18 آوريل تكميل شد و سرانجام تلاش فني تيم بر روي ديواره از روز 20 آوريل آغاز شد. كمپ سوم در ارتفاع 7350 متر با نام آشيانه پرستو برپا شد. ميانگين مسير 50 درجه و 28 طول طناب به مسافت 1290 متر بود. لازم به ذكر است ميزان برف در اين نقطه نسبت به تلاش سالهاي 2007 و 2008 كمتر بود و آنها حدود 15 طول را بدون نياز به كرامپون طي نمودند. در مسير كمپ سوم تا چهارم به ارتفاع 7800 متر كه داراي شيب 60 درجه بود، 25 ميخ سنگ بكار رفت و از حدود 60 درصد طنابهاي سال 2008 كره ايها در آن بهره گرفته شد. ضمن آنكه از ارتفاع 7500 متر 39 طول طناب و 11 كپسول اكسيژني كه از سال 2007 باقي مانده بود بهره گرفته شد. هر چند تنها 4 كپسول داراي اكسيژن كافي بود. شيب مسير بالاي كمپ 4 كه تا كمپ 5 در ارتفاع 8350 متري ادامه ميافت مابين 65 تا حداكثر 85 متغير بود كه اين بخش البته پر شيبترين بخش كل مسير به شمار مي آمد. ضمنا 100 متر انتهايي اين مسير هنگام صعود توسط برف تازه پوشيده شده بود و در نهايت از اين قسمت ايشان به يال غربي اورست رسيدند. در صعود مسير جديد كره ايها بالاترين درجه صعود طبيعي مسير 5.9 بود كه در ارتفاع 8100 متري قرار داشت و البته اين همان مكاني بود كه شرپاها پس از رسيدن به آن كوله بارهاي خود را در انجا قرار داده و به كمپ دوم بازگشتند. 540 متر از طنابهاي اين بخش استاتيك ضد آب و 400 متر آن ديناميك بود. بدليل مشترك بودن كمپ 5 كره ايها با محل كمپ روسها در صعود سال 1982 آنها بخشي از بقاياي صعود آن سال را نيز يافتند. در روز 8 مي دونگ من و دو شرپا از كمپ 4 به سمت كمپ 5 رفتند كه البته باد شديد آنها را متوقف نمود. البته پارك و كانگ از كمپ 2 به سمت ايشان حركت نمودند. كمپ 5 در روز 19 مي برپا شد. هر نفر 2 تا 3 كپسول اكسيژن به همراه بردند. 1.5 ليتر آب، دوربين عكاسي، 3 ژل انرژي و لوازم فني به همراه كمي غذا در اختيار آنها بود كه موجب شد هر كوله بار مابين 20 تا 30 كيلوگرم وزن داشته باشد. آنها تا 8600 متر (به مسافت 700 متر) تنها دو طول 50 متري طناب براي هم طناب شدن استفاده كردند. 5 ميخ در بالاي 8600 متر به كار برده شد و البته جهت صعود كاملا تغيير كرد. در ساعت 15 روز 20 و درست 15 ساعت پس از ترك كمپ 5 تيم به قله رسيد. ايشان در بازگشت از مسير جنوب غربي خود را به كم غربي رساندند، مسيري كه پارك آنرا در سال 1992 براي نخستين بار صعود كرده بود و شايد اولين تفكرات صعود ديواره غربي در همان سال صورت گرفت كه به تلاش سال 2007 انجاميد. تلاشي كه در اين سال به مرگ يكنفر بر اثر سقوط بهمن و يكسال بعد يعني بهار 2008 به مرگ دوتن از بهترين ياران پارك بر اثر سقوط از كوه انجاميد. بدين شكل پارك باياد همنوردان كشته شده خود و بنام كشورش كره مسير نويي را در دل كوه اورست گشود.
منبع:
Korean Alpine News
وبخوانید
گرانداسلم ماجراجویانه
اورست ديواره جنوب غربي
مسیرهای جبهه شمالی اورست
اورست و مسیرهایش
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر